Την επόμενη μέρα το πρωί αποχαιρετίσαμε τους φίλους μας οι οποίοι διάλεξαν για δρόμο επιστροφής αυτόν που ανεβήκαμε εμείς, δηλαδή από Καστοριά , και εμείς αποφασίσαμε να συνεχίσουμε για Φλώρινα, πηγαίνοντας μετά και στο Νυμφαίο , περιοχές που θα πηγαίναμε για πρώτη φορά.
Θα έπρεπε να ακολουθήσουμε ένα δρόμο χαρακτηρισμένο ώς πράσινο, ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, και πράγματι έτσι ήταν
εκεί πεινάσαμε το μεσημεράκι και σε ένα σημείο του δρόμου στα 1300 μέτρα υψόμετρο τσιμπήσαμε πίνοντας νερό από μια πηγή από απίστευτα κρύο νερό ( πήραμε βέβαια και μερικά μπουκάλια μαζί μας. Η περιοχή είχε δάση οξιάς η οποία έχει την ιδιότητα να έχει το πιό καθαρό νερό.
Η κορυφή τελικά τις περιοχής ήταν το χιονοδρομικό κέντρο του Πισοδερίου στα 1600 περίπου μέτρα. Εδώ με λίγο χιόνι ακόμα στις πλαγιές.
και εδώ τα τροχόσπιτα που περιμένουν τους σκιέρ…..
Από εκεί η Φλώρινα δεν ήταν καθόλου μακριά και μας περίμενε υπομονετικά να μας ενθουσιάσει έστω και για το λίγο που την επισκεφθήκαμε, ο καλοφτιαγμένος ποταμός Σακουλέβα με τα αρχοντικά μιας άλλης εποχής.
είναι πραγματικά μια όμορφη πόλη με το δικό της στυλ.
Συνεχίζεται…….Το Νυμφαίο της Φλώρινας
