Τελικά ήταν ένας ωραίος ύπνος, η θερμοκρασία ήταν βορειοευρωπαική, και ο χώρος στο βενζινάδικο που διανυκτερεύσαμε ήσυχος. Ότι έπρεπε για μια στάση πρίν την έφοδό μας στην Ουγγαρία. Βέβαια οι φίλοι μας Ούγγροι το προηγούμενο βράδυ, αποφάσισαν να μας δείξουν τον ψυχρό χαρακτήρα τους, κάνοντας παρατήρηση στα παιδιά που πάλι θέλησαν να παίξουν ποδόσφαιρο σε ένα ελεύθερο σημείο στον χώρο του parking.
Μετά από ένα ωραίο πρωινό, και τον χάρτη στα χέρια, και αφού το GPS έγραψε 150 χιλιόμετρα για Βουδαπέστη, ξεκινήσαμε αργά, για να απολαύσουμε το τοπίο.
Πολύ προσεγμένος αυτοκινητόδρομος, και η περιοχή γεμάτη με καλλιέργειες από ηλιοτρόπια.
Αποφασίσαμε να βγούμε έξω από τον αυτοκινητόδρομο για να γνωρίσουμε την επαρχία της Ουγγαρίας. Η πίστα στον αυτοκινητόδρομο είναι μοναδική ίσως και καλύτερη από τους αντίστοιχους Γερμανικούς, αλλά μέσα στο δικό τους επαρχιακό δίκτυο τα πράγματα δεν είναι ακριβώς τα ίδια. Τουλάχιστον στα σημεία που εμείς πήγαμε
Ήταν πρωινό έκανε κρύο, για καλοκαίρι και Ιούλιος μήνας, η πόλη λεγόταν κάπως έτσι…..
Σταματήσαμε σε ένα κεντρικό δρόμο με τεράστια πλατάνια στη σειρά, δρόμο για πεζούς, και δρόμο για ποδήλατα , και όλα αυτά δίπλα από τις εργατικές κατοικίες σοβιετικού τύπου (blogs) που τα συναντάς σε όλες τις πρώην ανατολικές περιοχές από το Βερολίνο, μέχρι τη Βουλγαρία.
ην πρωινή μας βόλτα επέβλεπε ο κύριος της φωτογραφίας
Αρκετά καταστήματα ήταν ανοιχτά (προάγγελος ίσως για το τι θα συμβεί σε λίγο και στην Ελλάδα), και ήταν για μας έκπληξη γιατί ήταν Κυριακή πρωί.
Περπατώντας αρχίσαμε να γνωρίζουμε σιγά σιγά την Ούγγρικη κουλτούρα.( το δημαρχείο της πόλης, και ο κεντρικός δρόμος.
Η κεντρική πλατεία και η έναρξη της κυριακάτικης λειτουργίας , με της κυρίες να προσέρχονται με κατάνυξη.
Είμασταν μάλλον τυχεροί που βρεθήκαμε και στην πρωινή λαική τους σε έναν πολύ ωραίο στεγασμένο χώρο από όπου μπορούσες να προμηθευτείς τα πάντα, ακόμη και τυροκομικά χύμα
Η Οργάνωση και η καθαριότητα στους χώρους τους είναι εμφανέστατη σε κάθε σημείο ιδίως στα κεντρικά κοινόχρηστα μέρη.
Και έτσι αποχαιρετήσαμε την περιοχή που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, βρίσκοντας και την ευκαιρία να βγάλουμε και κάποια φιορίνια από κουτί τραπέζης. Η ισοτιμία ήταν περίπου 1 ευρώ με 293 φιορίνια. Εδώ θα πρέπει να δωθούν συγχαρητήρια στο οικονομικό επιτελείο της ομάδας, μιας και μετά από μία επίσκεψη σε χώρες με συνολικά έξη διαφορετικά νομίσματα δεν επιστρέψαμε στην Ελλάδα παρά μόνο με 10 τσέχικες κορώνες οι οποίες δεν αντιστοιχούν ούτε σε 40 λεπτά.
Λοιπόν συνεχίζουμε το δρόμο μας για Βουδαπέστη όπου θα μείνουμε κάποιες ημέρες για να απολαύσουμε την αρχοντιά της…. Αντίο Kiskunf……. η όπως αλλιώς σε λένε
συνεχίζεται με το 3ο μέρος στη Βουδαπέστη
The lovely donkey 