Οι ομορφιές του Πηλίου έχουν αναδειχτεί αρκετές φορές από αυτό εδώ το site. Το Πήλιο μέρες που είναι έρχεται για μια ακόμη φορά μπροστά μας. Βλέπετε κάθε τόπος έχει την εποχή του. Το Πήλιο έχει την Άνοιξη. Είναι απίστευτη η βλάστηση οι μυρουδιές και τα χρώματα αυτού του τόπου. Πρέπει πραγματικά αυτό να το ζήσεις. Είναι από τις φορές που λέμε ότι αυτός ο τόπος δεν είναι μόνο εικόνες, είναι να τον ζεις πραγματικά. Εκείνο το πράσινο που σε γαληνεύει και δένει με τα αρχοντικά των χωριών. Τα χωριουδάκια διάσπαρτα το καθένα με την δικιά του ιστορία αλλά και οικονομία.
Βρεθήκαμε στις Μηλιές. Πρόκειται για το κεφαλοχώρι της περιοχής, γεμάτο μηλιές, καστανιές και λιόδεντρα, με υπέροχη θέα προς τον Παγασητικό κόλπο και το νότιο Πήλιο. Οι Μηλιές διαβάζουμε, είναι μια ιδανική επιλογή που τα έχει όλα: και παραδοσιακή αρχιτεκτονική και φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα και δυνατότητα για δραστηριότητες και εκδρομές. Πραγματικά έτσι είναι.
Από την κεντρική πλατεία περνούν ή ξεκινούν ακτινωτά δρόμοι και παραδοσιακά πηλιορείτικα καλντερίμια που την συνδέουν με όλες τις γειτονιές του χωριού: από την πάνω μεριά της, ξεκινά ένα καλντερίμι, το οποίο αφού διασχίσει μεγάλο μέρος του χωριού, μετατρέπεται σε μονοπάτι το οποίο φτάνει ως την Τσαγγαράδα, ενώ από το κάτω μέρος της ξεκινά ένα καλντερίμι που καταλήγει στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού και στην συνέχεια οδηγεί στα Καλά Νερά.
Οι Μηλιές είναι απλώς ένα μπλακόνι στον Παγασητικό. Διαφορετικό από τη Μακρυνίτσα, τούτο εδώ έχει βλάστηση, πράσινο. Ετσι και εμείς ένα πρωινό αγναντεύαμε τη θάλασσα, δε θα αργούσαμε να κατέβουμε αλλά έπρεπε πρώτα να εξερευνήσουμε όλη την περιοχή. Αυτή είναι η μαγεία φίλοι μου της ζωής μέσα σε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο. Οι στιγμές που σε κάνουν να συνεχίζεις το ταξίδι.
Περπατώντας στα καλντερίμια του χωριού ανακαλύπτεις γωνιές φανταστικές, μαγαζάκια με τοπικά προιόντα, λιχουδιές του Πηλίου. Η πέτρα και το πράσινο η υγρασία του πρωινού το αγνάντι της θάλασσας. Αυτό είναι το Πήλιο και πιο πολύ οι Μηλιές. Μια ανάσα από τη θάλασσα.
Μια βόλτα στα καλντερίμια του χωριού και κάτω και πάνω απο το δρόμο είναι υπέροχα. Παντού πράσινο και ατέλειωτες ομορφιές. Πηγή έμπνευσης.
Και η πλατεία του χωριού. Από τις πιο φημισμένες του Πηλίου. Πραγματική ανάσα δροσιάς και θέα στον Παγασητικό. Τεράστια πλατάνια και γεμάτο κόσμο όλη τη μέρα. Εδώ την βρήκαμε νωρίς το πρωί, δεν είχε προλάβει κανείς ακόμη να βγεί για τον καφέ του.
Το βράδυ διανυκτερεύσαμε σε ένα parking προς το τέλος του χωριού στο δρόμο προς τη Βυζίτσα. Η θέα υπέροχη και η νυχτερινή ησυχία, το κάτι άλλο. Το καλοκαίρι βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο αυτό το parking θα είναι ελεύθερο, αλλά τουλάχιστο εμείς είμαστε τυχεροί. Οι συντεταγμένες του σημείου σε παλαιότερη ανάρτησή μας ΕΔΩ
Από το βουνό στη θάλασσα. Ναι έτσι είναι, δεν αργήσαμε να βρεθούμε κατηφορίζοντας στη θάλασσα σε ένα μαγευτικό μέρος, μόνοι μας να απολαμβάνουμε τα καλύτερα του τοπίου και της γης που επισκεπτόμαστε. Μόνοι μας σε ένα υπέροχο μέρος. Από το βουνό στη θάλασσα
hellascamper
