Κατηγορία: Στην Ελλάδα

Η Πρέβεζα για μας είναι και δεν το κρύβουμε, αγαπημένος προορισμός. Η παραλιακή της ζώνη, τα όμορφα στενά της, οι ωραίοι ήπιοι άνθρωποι, είναι σημεία που θέλουμε ξανά και ξανά να επισκεφτούμε. Η πόλη σε κάποιους τουριστικούς οδηγούς αναφέρεται ότι έχει νησιωτικό χαρακτήρα και έτσι είναι. Συνέχεια ανάγνωσης «Πρέβεζα» →

Οι ομορφιές του Πηλίου έχουν αναδειχτεί αρκετές φορές από αυτό εδώ το site. Το Πήλιο μέρες που είναι έρχεται για μια ακόμη φορά μπροστά μας. Βλέπετε κάθε τόπος έχει την εποχή του. Το Πήλιο έχει την Άνοιξη. Είναι απίστευτη η βλάστηση οι μυρουδιές και τα χρώματα αυτού του τόπου. Πρέπει πραγματικά αυτό να το ζήσεις. Είναι από τις φορές που λέμε ότι αυτός ο τόπος δεν είναι μόνο εικόνες, είναι να τον ζεις πραγματικά. Εκείνο το πράσινο που σε γαληνεύει και δένει με τα αρχοντικά των χωριών. Τα χωριουδάκια διάσπαρτα το καθένα με την δικιά του ιστορία αλλά και οικονομία. Συνέχεια ανάγνωσης «Μηλιές Πηλίου, από το βουνό στη θάλασσα» →

Μετέωρα ένας τόπος μοναδικός. Με αυτοκινούμενο στα Μετέωρα; γιατί όχι, μια περιοχή στην καρδιά της Ελλάδας με υπέροχες εικόνες. Ας  ξεκινήσουμε την μικρή μας περιήγηση με κάτι καινούριο, άγνωστο και εντυπωσιακό που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή. Το Σπήλαιο Θεόπετρας, Συνέχεια ανάγνωσης «Μετέωρα» →

Το οδοιπορικό μας στη Μάνη τελειώνει με την διαμονή μας στο Πόρτο Κάγιο. Μετά το Ακρωτήριο Ταίναρο και την περιήγησή μας μέχρι τον Φάρο, ξεκινήσαμε για το Πόρτο Κάγιο. Δεν είναι καθόλου μακριά, ίσως 5 χιλιόμετρα. Ελπίζαμε ότι δεν θα είχαμε πρόβλημα με το πού θα μείνουμε (βλέπετε ήταν η πρώτη μας επίσκεψη εκεί). Συνέχεια ανάγνωσης «Πόρτο Κάγιο (Ταξίδι στη Μάνη)» →

Η Βυζίτσα είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά του Πηλίου  στην οποία βρεθήκαμε σχεδόν κατά τύχη (αν και τίποτα δεν μπορείς να πείς ότι είναι αφημένο στην τύχη στις περιπλανήσεις μας). Ήταν πέρυσι την Άνοιξη όταν καθώς βρισκόμασταν στις Μηλιές και ψάχναμε να βρούμε κάποιο δρομάκι να κάνουμε αναστροφή για να επιστρέψουμε στο Βόλο. Ξέρετε, τα δρομάκια στο Πήλιο -ειδικά μέσα στα χωριά- δεν είναι για τέτοιου είδους οδήγηση. Σιγά σιγά ψάχνοντας, βγήκαμε έξω από τις Μηλιές όπου και ψάχναμε το δρόμο της επιστροφής. Λάτρεις όμως των παρακάμψεων και του αυθόρμητου προγραμματισμού (μερικές φορές) αποφασίσαμε οτι ήταν νωρίς για την επιστροφή και μια επίσκεψη στη Βυζίτσα άξιζε να συμπεριληφθεί στην εξόρμηση μας. Συνέχεια ανάγνωσης «Περάσαμε από την Βυζίτσα του Πηλίου» →

Πέρυσι κάποια στιγμή, πριν να μπεί η Άνοιξη αποφασίσαμε να κατεβούμε από τα Γιάννενα για την Πάτρα. Παλαιότερα ήταν ένας δρόμος που ήταν από τους δύσκολους στην χώρα μας. Αφορμή για το ταξίδι αυτό ήταν το ότι η Ιονία Οδός τέθηκε σε λειτουργία. Εκείνη την εποχή είχαν παραδοθεί αρκετά κομμάτια του δρόμου και ευτυχώς λόγω του ότι ήταν οι πρώτες ημέρες των εγκαινίων δεν υπήρχαν διόδια. Συνέχεια ανάγνωσης «Στις Πελάδες της Τουρλίδας Μεσολογγίου» →

Μια βραδιά μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων, στα γρήγορα αποφασίσαμε  να επισκεφθούμε την Καστοριά . Κοιτώντας το ημερολόγιο και τα ελεύθερα σαββατοκύριακα, η γιορτή των Φώτων έπεφτε Σάββατο στις 6 Ιανουαρίου. Ο καιρός θαυμάσιος, καθόλου βροχές, ήλιο και όπως λέγανε και οι μετεωρολόγοι, υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες. Η σκέψη μας πήγε αμέσως για ένα τριήμερο στην Καστοριά ήταν και τα Ραγκουτσάρια. Το »σπίτι μας» έτοιμο, από καιρό άλλωστε, το προηγούμενο ταξίδι ήταν μόλις τον προηγούμενο μήνα. Αυτό το τριήμερο θα ήταν διασκεδαστικό ευχάριστο, στο πνεύμα των γιορτών. Η καλύτερη κατάληξη των γιορτών Συνέχεια ανάγνωσης «Ταξίδι στην Καστοριά» →

Στόχος αυτού του ταξιδιού ήταν να προσεγγίσουμε το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδος, και αυτό δεν ήταν άλλο από το ακρωτήριο Ταίναρο. Από το Γερολιμένα όπου και μείναμε κάποιες μέρες δεν είναι μακριά. Απλά από εκεί και μετά αρχίζει η πραγματική Μάνη. Ελιές λιγοστές, μόνο πέτρα, χώμα και ήλιος. Η περιοχή ίσως και να είναι από τις πιό θερμές στην χώρα μας, αλλά έχει μια άλλη ομορφιά, διαφορετική, μοναδική και αυτό είναι το υπέροχο εδώ. Θα πρέπει να φτάσεις μέχρι εδώ για να το ζήσεις. Συνέχεια ανάγνωσης «Στο Ακρωτήριο Ταίναρο ( Ταξίδι στη Μάνη)» →